Paryż, rok 1938. Widmo nadchodzącej wojny kładzie się cieniem nad Europą, zwolennicy demokracji bronią się przed rosnącymi w siłę faszyzmem i komunizmem, gdy tymczasem w Hiszpanii wojna już trwa. Alan Furst, nazwany przez Vince’a Flynna „najbardziej utalentowanym autorem powieści szpiegowskiej swojego pokolenia”, napisał trzymającą w napięciu, romantyczną i wspaniale oddającą nastroje epoki powieść, w której roi się od szpiegów i tajnych agentów. W przeddzień drugiej wojny światowej znajdziemy ich w tak odległych od siebie miejscach jak Paryż, Nowym Jork, Warszawa i Odessa. Cristian Ferrar, błyskotliwy i przystojny hiszpański emigrant jest prawnikiem zatrudnionym w paryskim oddziale znanej i poważanej międzynarodowej kancelarii prawnej. Ambasada Republiki Hiszpańskiej zwraca się do niego o pomoc - ma nawiązać współpracę z tajną agencją rządową usiłującą wszelkimi sposobami zakupić broń dla oblężonej armii republikańskiej, a tym samym zaryzykować własne życie w walce z faszyzmem. Do Ferrara dołączają ludzie zadziwiający, idealiści i gangsterzy, handlarze bronią i arystokraci. Wspólnie walczą z agentami Hitlera i Franco nie tylko w paryskich nocnych klubach i prestiżowych kancelariach prawnych Nowego Jorku, ale również w gdańskich dokach i domach publicznych Istambułu. Kim dokładnie są wspólnicy Ferrara? Przede wszystkim Max de Lyon, były handlarz bronią, obecnie poszukiwany przez Gestapo, dalej Markiza Maria Cristina, piękna arystokratka wykazująca pewną słabość do niebezpieczeństwa, oraz Macedończyk Stavros, który jako nastolatek „walczył z bułgarskimi bandytami, po czymś takim gangsterka to pestka”. Jest też Eileen Moore, Amerykanka, o której Ferrar nie może zapomnieć.